Mazury są przebogatym w atrakcje turystyczne regionem. Przyjeżdżają tutaj miłośnicy dzikiej przyrody, aktywnego wypoczynku (zwłaszcza kajakarze, żeglarze, rowerzyści, biegacze, pływacy śródlądowi), osoby spragnione ciszy i spokoju, ludzie ciekawi historii, zbieracze runa leśnego.
Wszyscy są obsługiwani przez liczne miejscowe pensjonaty, apartamenty, domki prywatne oferujące kwatery i tanie noclegi. Również agroturystyka jest mocną stroną północno-wschodniej Polski (w sumie ponad 2 tys. obiektów świadczących usługi tego rodzaju).
Mazury mają swój charakterystyczny krajobraz pełen przydrożnych alei drzew, rozsianych po całym regionie pałacach i dworach parkowo-ogrodowych, wielu zamkach krzyżackich (oraz ich ruin), cmentarzy ewangelickich, dawnych linii kolejowych lub i pozostałości. W okolicy nie brakuje też pozostałości wczesnośredniowiecznych posągów nagrobnych i innych obiektów religii pogańskich. Taka jest właśnie północno-wschodnia Polska.
Kogoś nieznającego historii obszaru może zdziwić występowanie cmentarzy ewangelickich. Skąd się tu wzięły? Mazury w przeszłości były częścią Prus Wschodnich, których mieszkańcy byli wyznawcami luteranizmu, ale właściwie do czasów reformacji region nie zaznaczał swojej odrębności religijnej. Po II wojnie światowej, gdy dzisiejsze Mazury włączono do Polski, zaczęła się polonizacja rdzennej ludności, której część wyjechała do Niemiec (obecni krainę zamieszkuje około 5 tys. autochtonów).